Fase 1: onderzoek

In de onderzoeksfase heb ik alle ‘beren op de weg’ opgezocht, onderzocht en vooral omgezet naar obstakels. Altijd spannend of je toch nog zaken tegenkomt die je absoluut niet verwacht had. En ook enorm bevredigend om te merken dat je op de juiste weg bent als je kan concluderen dat je alle obstakels hebt gevonden.

Fase 2: idee pitchen (buiten je vriendenclub)

Zodra ik helder had wat ik wilde bereiken, hoe ik het wilde en wat de uitkomst moest zijn, ben ik mijn idee gaan pitchen bij potentiële samenwerkingspartners. Ondanks de vele gesprekken waarbij ik de deksel op mijn neus kreeg, heb ik nooit getwijfeld aan de haalbaarheid van mijn idee. En gelukkig zagen drie samenwerkingspartners hetzelfde. Toch is het dan weer spannend om hiermee verder te gaan en het te realiseren. Die kleine stem van ‘het lukt je toch niet’ is regelmatig om de hoek gekomen en heb ik die continue weggeduwd.

Fase 3: juiste partners vinden

Ondanks het feit dat ik na het pitchen samenwerkingspartners had gevonden, wilde ik wel zeker weten dat zij de juiste partners voor mij waren. Ik heb bepaalde standaarden die ik belangrijk vind, zoals ‘open- en eerlijkheid’. Ik vind dat gesprek aangaan best spannend, want wat als zij een andere standaard hebben en ik hierdoor genoodzaakt ben een andere partij te zoeken?! Gelukkig was vrij snel duidelijk dat alle partijen dezelfde insteek en standaard hebben.

Fase 4: gesprekken over de machine

Ik had mijn idee wel heel kort gepitcht en uiteindelijk moeten we komen tot een definitief ontwerp waarin rekening gehouden is met alle eisen waar de machine aan moet voldoen. In de gesprekken met Vogelsang bv werd al snel duidelijk dat zij alle onderdelen al hebben en dat deze ‘enkel anders ingericht’ moeten worden. Ik uitte nog mijn zorgen over de kwaliteit van het retourwater en prompt kwam Vogelsang bv daar met een oplossing.

Fase 5: testen

Dit was voor mij de belangrijkste en spannendste fase! Een idee is leuk en zolang het op de tekentafel ligt uitdagend. Het daadwerkelijk uitvoeren en testen is van een ander kaliber. Eindelijk was de dag aangekomen voor het testen en in mijn hoofd heb ik alle fouten, rampen en worst-case scenario’s de revue laten passeren. Toch kan je niet met alles rekening houden en is het met gekruiste vingers de test ondergaan. Lange dagen, veel gepieker en moeilijke omstandigheden hebben we enorm veel plezier en lol gehad tijdens de test. Bagger vloog ons om de oren, maar alle onderdelen deden wat ze moesten doen. Uiteraard nog aandachtspunten en terug om de tekentafel om een aantal processen te verbeteren.

Maar als ik ergens van overtuigd ben, komt de Brabander in mij naar boven, ‘wat ik mijn hoofd heb, heb ik niet in mijn kont’. Wat betekend dat niets of niemand mij ervan weerhoudt om het idee tot realiteit te brengen.

Na een jaar van vele gesprekken, beurzen bezoeken en internetonderzoek kwam ik bij Vogelsang bv te Dordrecht uit. Zij hadden een mestscheider ontwikkelt waarmee zij mest kunnen omzetten tot droge ligbedden voor vee. Ik dacht mest is gelijk aan baggerspecie en dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en Vogelsang een bezoek gebracht. Gelukkig was daar een managing director die wel van een uitdaging houdt en na het aanhoren van mijn idee was hij (net als ik) overtuigd van de slagingskans. Zij hadden al alle onderdelen benodigd voor de machine, het moet alleen op een bepaalde manier ‘aan elkaar geknoopt’ worden. Na maanden van overleg en doorspreken en uitdenken was afgelopen maart dan eindelijk de tijd voor de 1^e test. Ik maakt me vooral ‘zorgen’ over het zwevende stofgehalte in het retourwater en gelukkig kwam Vogelsang bv met de oplossing om er een filter op te zetten.

Meten is weten dus testen die hap! Eerst per onderdeel en daarna alles aan elkaar en de hele machine testen. Dat ging uiteraard niet zonder slag of stoot en binnen ene mum van tijd zat iedereen onder de bagger (gelukkig schone bagger!). Naast de lol die we samen hadden, hadden we ook gerichte resultaten uit het veld.

1^e testdag was op kleiige baggerspecie direct uit een baggerkipper (omdat het weilanddepot niet bereikbaar was voor de machine). Het betrof zo’n zware klei dat de bagger in een paar uurtjes in de bak al was ingeklonken voordat we konden testen. Alles sloeg direct dicht en vast en er kwam niets meer door de machine.

Wat is dan het resultaat/ conclusie van de deze test? Ten eerste dat kleiige baggerspecie meer verdund moet worden dan verwacht. En ten tweede en vooral belangrijkste conclusie: dat de machine in staat was deze opstopping/ tegenslag zelfstandig te verwerken door automatisch ‘terug te draaien’.

2^e testdag naar een watergang gegaan om de baggerspecie direct uit het watersysteem te halen en zo de werkelijkheid na te bootsen. Ook hier was alle hens aan dek nodig en uiteindelijk zelf maar de watergang in gegaan om de buis in de baggerspecie te houden. Het 1^e onderdeel (versnijden) werkte perfect en het laatste onderdeel (filtratie) deed ook zijn werk. Echter door de afstand watergang tot machine hadden we te weinig materie over om te ontwateren. Het kleine beetje wat eruit kwam zag er goed uit. En daarmee bedoel ik droog, geperst en met de vezels intact.

Conclusie 2^e testdag: versnijder dichter bij de bagger brengen om het vermogen van de machine te verhogen. Dus terug om de tekentafel en aanpassingen doorvoeren.

Daarnaast wachten we nog op de analyseresultaten van de bagger uit de watergang, retourwater na filtratie en droge stofgehalte van ontwaterde baggerspecie.

Eindconclusie: machine doet wat het moet doen en alle onderdelen aan elkaar werken goed samen. Nu compartimenteren, aanpassen, compact maken en nogmaals testen. Ik ben benieuwd naar jullie nieuwsgierigheid hiernaar. Wat wil je weten? Laat een reactie achter hieronder.

]]> https://natuurbouwers.nl/meten-is-weten/feed/ 0 https://natuurbouwers.nl/we-doen-het-samen-of-we-doen-het-niet/ https://natuurbouwers.nl/we-doen-het-samen-of-we-doen-het-niet/#respond Tue, 02 Apr 2024 07:09:27 +0000 https://natuurbouwers.nl/?p=965 Mijn motto is altijd geweest ‘samen, of niet’ en zo kleed ik ook mijn werkwijze in. In alles wat ik doe gaat het om samenwerking en het vormen van een team. Hoe ziet dat er concreet uit? Een klein voorbeeld.

Een van de machinisten ging met pensioen en doordat hij zoveel vrije dagen had staan, was dat veel eerder dan verwacht. Ineens was de volgende vrijdag zijn laatste dag! Al meer dan 5 jaar hadden wij een goede samenwerking en was hij een echte aanwinst voor ons baggerteam. Dat kon ik niet met de stillen trom voorbij laten schieten.

Op donderdag een aantal teamleden bij elkaar geroepen en een plannetje opgesteld en taken verdeeld. Iemand moest gebak regelen, een ander de versiering en weer een ander zoveel mogelijk collega’s optrommelen voor die vrijdagochtend. Het plan was om zijn kraan te versieren en hem op vrijdagochtend met gebak op te wachten. En toen was het wachten op het moment dat die persoon op donderdag zijn kraan zou verlaten. Wachten duurt altijd lang, maar ondertussen ging van alles mis met ons plan (zoals zo vaak het geval). De versiering kon niet gehaald worden door die persoon dus snel schakelen. Uiteindelijk om 19 uur toch de kraan opgezocht en ja hoor, midden in een onbegaanbaar gebied geparkeerd!

Gelukkig heeft iedereen voor zijn werk laarzen in de auto dus op naar de kraan. Je kan je voorstellen hoeveel lol we hadden met het versieren op een ijskoude donderdagavond met hartvormige ballonnen en vlaggen!

Rond 23 uur eindelijk thuis, maar de pensionaris is een vroege vogel en ik moest nog een stukje rijden. Korte nacht en om 4 uur op zodat ik op tijd zou zijn. Door de korte voorbereiding waren er in totaal 6 personen aanwezig en vol ongeduld stonden we geduldig te wachten. Rond 6 uur kwam hij eindelijk aanrijden en ja hoor, totale verbazing! Hij had echt helemaal niets verwacht en vond het een leuke verrassing. Na gebak en koffie met z’n allen naar zijn kraan die vrolijk in het donker stond te knipper van de lichten.

Hele cabine vol gestouwd met hartvormige ballonnen en nog even poseren voor zijn kraan voor de laatste keer. Uiteraard hebben we ook geholpen met het opruimen en rond 7 uur kon iedereen weer aan het werk.

Als wij samenwerking onder mijn motto vieren wij ook samen onze successen en slikken we samen de tegenvallers. Zonder dat motto intact werk ik niet en bedank ik je voor de uitnodiging. Ik geloof sterk in een goede samenwerking in open en eerlijkheid. Natuurlijk (bek)vechten we wel eens en hebben we ruzie en de kracht zit in wat je daarna doet! Daarna schud je elkaars hand en lach je om jezelf en gaan we samen verder.

Nou ben ik benieuwd naar jouw samenwerking en hoe dat ervoor jou uitziet. Of hoe zou je willen samenwerken in een team? Laat een bericht achter onder deze post en deel je ervaring met elkaar.

]]> https://natuurbouwers.nl/we-doen-het-samen-of-we-doen-het-niet/feed/ 0 https://natuurbouwers.nl/natuur-is-chaos-2/ https://natuurbouwers.nl/natuur-is-chaos-2/#respond Wed, 10 Feb 2021 12:10:45 +0000 https://natuurbouwers.nl/?p=829 Orde en netheid is waar de mens naar verlangt, maar is dat wel in het belang van de natuur? Natuur houdt zich niet aan regels en profiteert van iedere mogelijkheid om te groeien en te bloeien. Dat is iets wat de mensheid is verleerd. Jaar op jaar hebben we dezelfde structuur aangewezen voor het onderhouden van alle natuurlijke facetten. Immers het maaien van bermen en onderhouden van watergangen behoort ook tot de natuur. Langzaamaan zien we een kanteling ontstaan in de wijze waarop wij de natuur naar onze hand willen zetten. De natuur heeft namelijk laten zien wat er gebeurt! De kaarsrechte watergangen overstromen makkelijker bij hoge waterstanden en dijken ‘gaan lopen’ bij instabiele ondergrond. De laatste jaren is vooral opgevallen hoe weinig insecten er nog zijn waarbij de biodiversiteit in wankel evenwicht is gebracht. Valt deze de verkeerde kant op dan zijn wij mensen gedoemd te mislukken. Zonder insecten is er namelijk geen eten meer ons. Laten we deze duistere toekomst afwenden door eens heel goed naar al het beheer en onderhoud te kijken. Met onderstaande 4 tips maak je gemakkelijk een begin waarin de mensen de orde los kan laten en de natuur weer chaos mag zijn.

Tip 1: veiligheid voor alles!

Wij hebben de natuur naar onze hand gezet zodat wij ons veiliger voelen. Om te voorkomen dat er bomen op onze huizen vallen, we voldoende overzicht hebben op de weg en het water sneller naar de grote rivieren wegstroomt. Dit principe kunnen we dus niet zomaar loslaten en dat is ook niet de bedoeling. Door te beseffen dat deze vorm van veiligheid een schijnveiligheid levert, begin je het proces naar omdenken. Definieer veiligheid opnieuw en kijk waar je dit los kan laten. Een boom die omvalt in een natuurgebied heeft minder impact dan een boom in een woonwijk. Bermen hoeven niet volledig gemaaid te worden, alleen de eerste 1-1,5 meter vanaf de weg is voldoende om veiligheid te behouden. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden waar je veiligheid opnieuw kan definiëren.

Tip 2: zoek verloren hoekjes op

Iedere gemeente, iedere woonwijk en iedere straat heeft wel een verloren hoekje waar je de natuur gereguleerd los kan laten. Een berm van 5 meter of breder hoeft niet iedere x weken volledig gemaaid te worden voor de veiligheid. Hou een strook over waar de bloemen en grassen zich kunnen ontwikkelen. Niet iedere watergang hoeft kaarsrecht te zijn om het water sneller af te laten stromen. Er zijn genoeg natuurgebieden die water te kort hebben en ook landbouwpercelen die ieder jaar weer water nodig hebben. Laat deze watergangen zijn natuurlijke verloop terugvinden. Oude bomen zijn mooie oefenbomen voor spechten en ga zo maar door. Als je anders kijkt naar veiligheid (tip 1) zie je vanzelf deze verloren hoekjes.

Tip 3: maak het spannender!

Kinderen zijn van nature op zoek naar avontuur en willen lekker buiten spelen en ravotten. Door de verloren hoekjes anders in te richten willen zij dit gaan onderzoeken. Wat vinden ze in de rimboe in hun woonwijk? Je kan het als gemeente zelfs stimuleren door er een zoektocht van te maken. Nu gaan we met onze kin deren de natuur in om mooie bloemen, paddenstoelen of libellen te zoeken. En ja, dat wordt nu nog zoeken! Wat is er mooier om dit in je eigen woonwijk te ontdekken. Richt bijvoorbeeld de overtollige berm (zie tip 2) in met spannende paadjes (gedifferentieerd maaibeleid) die iedere keer weer anders liggen. Laat een oude, verrotte boom eens liggen zodat we weer kunnen zien hoe de natuur alles opruimt. Langs een watergang plas-dras realiseren om kikkervisjes en libellen te zien. Een gemeente hoeft het maar aan de kinderen te vragen en zij komen met 1001 ideeën voor hun eigen buurt.

Tip 4: pas je beheer en onderhoud aan

Op basis van de tips dien je wel rekening te houden met een gewijzigd groenbeheer. Praat eens met je huidige aannemer wat zijn ideeën zijn hierover. Mogelijk dat het je verbaast hoe zij hiertegen aan kijken. (Groen)beheerders zijn van nature natuurbeheerders, echter zij zijn door de jaren heen in een soort stramien gepropt om het werk te kunnen behouden. Hun opdrachtgevers zijn op de stoel van de beheerders gaan zitten en hebben bedacht hoe het beter kan. Is dat ook echt zo of kan je dit loslaten en het overlaten aan de experts? Heb jij het lef om zaken anders te regelen?

Wij zijn van mening dat het beheer en onderhoud anders ingericht kan en dient te worden om de biodiversiteit en het welzijn van de mens te verhogen. Hoe mooi zou het zijn als we niet massaal naar natuurgebieden hoeven om ons hoofd leeg te maken. Hoe mooi zou het zijn als we in ons eigen ‘natuurgebied’ in de wijk een mooie vlinder tegenkomen of een bijzonder vogeltje. Hoe mooi zou ons leven eruit kunnen zien als we de natuur weer los kunnen laten en het laten doen waar het goed in is.

Wij komen graag met je in gesprek hierover en denken graag mee in een andere vorm van beheer en onderhoud. Dit kan uiteraard in een persoonlijk gesprek en ook door hieronder een reactie achter te laten. Wij gaan dit proces samen in dus laten we elkaar wakker schudden en prikkelen!

In 5 stappen eigenaarschap creëren als projectleider/projectbeheerser

Als projectleider heb je de taak om je team zo optimaal mogelijk te laten werken. Hiervoor zijn een aantal vuistregels nodig die jij kan toepassen om dit voor elkaar te krijgen. Hieronder worden de 5 stappen voor jou als projectleider verder uitgewerkt. Een eventuele aanwezige projectbeheerser is overkoepelend binnen het project en concentreert zich voornamelijk op het proces.

1. Rolduidelijkheid

Een taak uitdelen kan en doet iedereen. Wij zijn als mens heel taakbewust. Wat vaak vergeten wordt is om hier een duidelijke rol bij te vermelden. Iedere taak heeft verschillende rollen en ieder teamlid kan een andere rol hebben in dezelfde taak.

Door eigenaarschap uit te spreken maak je deze persoon bewust van zijn rol en verantwoordelijkheden. Hieronder worden de diverse rollen verder uitgelegd.

• Meewerkend; het teamlid werkt dan alleen mee in de uitvoering om deze taak te realiseren.
• Sparrend; het teamlid komt in het beginproces van de uitvoering van deze taak in beeld door mee te sparren over de juiste realisatie hiervan.
• Helpend; het teamlid verzorgt tijdens de uitvoering van een taak de helpende hand hierin door bijvoorbeeld te zorgen voor juiste grafische vormgeving.
• Eindverantwoordelijke; het teamlid heeft de eindverantwoording van een correcte uitvoering van de toegewezen taak en is degene die rapporteert/ terugkoppelt aan de projectleider.

Een taak kan dus meerdere teamleden bevatten met ieder hun eigen rol. Maak dit vooraf inzichtelijk in een overzichtelijk bestand die iedereen te allen tijde kan raadplegen.

2. Randvoorwaarden aanreiken

De doelstelling is helder en duidelijk verwoord, de taken zijn verdeeld met daarbij de nodige rolverdelingen. De laatste stap hierin is om de randvoorwaarden vast te stellen. Dit zijn de regels waarbinnen het teamlid zich vrijelijk kan bewegen zonder direct te hoeven rapporteren aan de projectleider. Je stelt dan een randvoorwaarde voor rapportageverplichting en NIET voor de procesuitvoering. Dit betekent dat je afspraken maakt over wat wanneer gerapporteerd moet worden en geen afspraken over hoe je verwacht dat het teamlid zijn/haar taak gaat uitvoeren.

Je laat het proces het proces (brainstormen, documenteren, uitzoekwerkzaamheden, etc.) en concentreert je op de begeleiding en bijsturing van de teamleden gebaseerd op de uit te voeren taken.

3. Afspraken maken

Afspraken maken vergroot de betrokkenheid van je team. Maar afspraken maken staat niet op zichzelf als je er vervolgens niets mee doet. Een afspraak heeft alleen zin als men zich eraan houdt. Dit ‘controleer’ je in ieder teamoverleg en tussen de team overleggen door individueel met terugkoppelmomenten. Door ieder teamlid verantwoordelijkheden te geven, vergroot je de betrokkenheid en kom je uiteindelijk ook echt bij het gewenste doel uit. Hierin is een balans nodig om te voorkomen dat er onnodig en overvloedig gepraat wordt en de werkzaamheden blijven liggen.

4. Leren loslaten

Samen met het projectteam is de doelstelling gedefinieerd en zijn de te ondernemen stappen in hoofdlijnen uitgezet. Ieder teamlid zou nu moeten weten wat hij/zij te doen heeft. De lijn is uitgezet en er zijn duidelijke afspraken gemaakt over terugkoppelingen en bijeenkomsten.

Op dit moment is het zaak om het proces los te laten en erop te vertrouwen dat ieder teamlid zijn/haar taken naar behoren uitvoert. Dit betekent overigens niet dat je vakantie kan houden. Vanaf de zijlijn hou je de ontwikkelingen in de gaten en houd je je beschikbaar voor vragen. Loslaten is niets meer dan je er niet meer mee bemoeien en in vertrouwen het proces blijft volgen.

5. Vertrouwen geven

Vertrouwen heb je niet, dat geef je als projectleider. Jij hebt vertrouwen in de reeds vooraf vastgestelde afspraken met het team. Er zijn afspraken gemaakt m.b.t. de voltooiing van alle taken met daarin gestelde deadlines en afspraken omtrent terugkoppeling.

In de team overleggen komen minimaal de volgende agendapunten ter sprake:

• Voortgang per teamlid/taak;
• Terugkoppeling per teamlid/taak;
• Waar loopt men tegenaan;
• Is de deadline nog haalbaar of moet deze (om redenen) verschoven worden;
• Waar is bijsturing noodzakelijk.

Doordat je niet op de inhoud gaat en enkel het proces uitstippelt en hier aandacht aan geeft, geef je meteen je team het vertrouwen dat zij het correct en tijdig kunnen uitvoeren.

In 5 stappen eigenaarschap creëren als teamlid

Ook als teamlid heb je verantwoordelijkheden in het creëren van je eigen eigenaarschap. Hieronder worden 5 uitgangspunten verder uitgewerkt waarmee jij aan de slag kan zodat je gezamenlijk met je projectleider het project tot een succes brengt.

1. Verantwoordelijkheid nemen

Op het moment dat er verantwoordelijkheid wordt gegeven is het je taak om deze ook te nemen. Dat klinkt logisch en makkelijker dan gedaan. Al te vaak maken wij mee dat men de verantwoordelijkheid niet of maar half neemt. Vooral op momenten dat het ‘te moeilijk’ wordt of als er zaken ‘verkeerd’ gaan, is het heel lastig om dan alsnog die verantwoordelijkheid te nemen. Je wilt niet falen en vooral niet onderuitgaan voor je teamleden. Hieronder een aantal vuistregels waar je je aan op kan trekken, mocht iets niet gaan zoals je verwachtte:

• Iedereen mag fouten maken als je er maar van leert;
• Iedere fout is te herstellen, wat kan jij nu doen om de schade te beperken;
• Hulp vragen indien iets niet gaat zoals je verwacht is een kracht;
• Je staat niet alleen, bespreek het met je projectleider;
• Van fouten kan iedereen leren, maak het bespreekbaar.

2. Duidelijke afspraken maken

Ieder teamlid krijgt zijn/haar eigen taken en is daar verantwoordelijk voor. Zorg er zelf voor dat de gemaakte afspraken voor jou helder en duidelijk zijn. Wat moet je doen, hoe gaat dit in zijn werk, met wie doe je dit samen, welke subtaken vallen hieronder en wanneer en hoe rond je deze taak af. Hoe duidelijker voor jou de afspraken zijn, hoe makkelijker deze zijn uit te voeren.

3. Flexibel zijn

De uitspraak ‘niets is zo veranderlijk als een planning’ is echt (helaas) altijd van toepassing. Hoe goed je ook vooraf een inschatting hebt gemaakt in de hoeveelheid werk, afspraken over aanlevering en/of taakverdeling; het loopt meestal niet zoals je gepland had.

Door ‘onvoorziene tijd’ in te plannen zorg je dat je flexibel bent en blijft in verschuivingen van deadlines van aan-/opleveringen. Flexibel zijn is ook compassie tonen naar de ander en vooral naar jezelf. Hoe erg is het nou dat je die afspraak niet na kan komen of die taak nog niet helemaal kan afronden? Stel jezelf altijd de vraag ‘wat kan ik nu doen om weer terug op planning te komen’ en neem zelf het initiatief in handen.

4. Initiatief nemen

Er zijn mensen die afwachten en er zijn mensen die actie nemen. Zelfs in de afwachtende houding kan je nog steeds initiatief nemen door de andere partij te blijven benaderen en te checken of de gemaakte afspraken nagekomen kan worden. Zit je op een ander te wachten, wacht dan niet onnodig af. Vraag diegene of hij/zij nog op schema ligt, nog ergens op wacht of hulp nodig heeft om de taak af te ronden. Samen sta je sterker en samen kom je ook verder. Neem het heft in eigen hand in deze samenwerking en ga samen naar de deadline.

5. Bevoegdheid krijgen

Het is een ding om een taak en verantwoordelijkheid te krijgen en te nemen, maar als je de bevoegdheid mist om consequenties door te voeren dan sta je alsnog met lege handen. Een bevoegdheid krijgen is ook de middelen krijgen om tot een goed einde te komen. Bijvoorbeeld; je moet zaken voorbereiden, maar krijgt geen bevoegdheid over de aanschaf van een bepaald programma. In dat geval is het heel moeilijk om de voorbereiding gedegen en goed uit te voeren als je afhankelijk bent van het juiste programma. Bij dit voorbeeld zou je dus ook bevoegd moeten zijn om tot een bepaald bedrag (wat je vooraf afstemt met de projectleider) de benodigde hulpmiddelen aan te mogen schaffen. Zorg dat je vooraf inschat wat je nodig hebt zodat de financiële middelen geen belemmering vormen.

Ik zeg inderdaad ‘gelukkig’ want ik heb gemerkt dat een samenwerking met een andere persoon enorm waardevol is. Hij/zij kan je ook echt verder helpen in het proces waar jij in zit en samen kunnen jullie veel meer presteren dan alleen.

Al twee jaar lang heb ik een groep dames waar ik 1 keer in de maand mee samen kom om te sparren over onze bedrijven. Ook wel een mastermind groep genoemd. In deze groep is ieder verantwoordelijk voor haar eigen voortgang en inbreng. Maar samen zijn wij hier ook voor verantwoordelijk! Door deze verantwoordelijkheid te delen zijn onze bedrijfsresultaten enorm gegroeid. Dat had ik nooit alleen kunnen realiseren en daarvoor ben ik dan ook enorm dankbaar voor deze samenwerking.

Hieronder geef ik je 5 tips om een goede samenwerking te realiseren en te behouden.

Tip 1 Wees hulpvaardig

Het samen werken aan samenwerking is allereerst hulp behoevend. Als jij geen behoefte hebt aan samenwerking dan zal het niet werken. Zoals uit de naam blijkt; je moet er voor werken om te kunnen samenwerken.

Sta open voor de ideeën en tips van anderen en wees eerlijk naar elkaar. Kritiek is niet altijd negatief en ook niet de bedoeling bij samenwerking.

Tip 2 Het is geven en nemen

In samenwerking staat geven en nemen voorop. Je gelijk nemen of gelijk krijgen zijn twee verschillende dingen. Het gaat niet om ‘gelijk’ krijgen maar om samen tot een goed resultaat te komen. Waar uiteraard beide partijen zich even goed bij voelen. Hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt en hoe meer jij weer kan geven.

Tip 3 Goed luisteren

Een van de moeilijkste onderdelen van samenwerking is het luisteren naar elkaar. Niet alleen de ander horen, maar ook echt gehoord hebben. Op het moment dat je gedachten continue afdwalen op zoek naar het juiste antwoord terwijl de ander spreekt, is niet luisteren. Door te luisteren plaats je jezelf, op dat moment, onder de ander. Daarmee bedoel ik; dat jij de ander belangrijker vind dan je eigen gedachten.

Tip 4 Wees flexibel

In samenwerking komt flexibiliteit bij kijken. Je bent immers niet meer alleen en er dient rekening gehouden te worden met de ander. Met zijn/haar agenda, tijd, locatie, kennis, kunde, etc. Hoe flexibeler jij je op stelt hoe beter en hoe fijner de samenwerking is. Flexibiliteit heeft betrekking op alle contactmomenten voor, tijdens en na de uitvoering.

Tip 5 Maak afspraken

Als laatste wil ik het belang van afspraken maken benadrukken. Niet alleen het belang van een afspraak nakomen als wel als het belang van afspraken maken. Een afspraak is een verbinding tot het aangaan van een samenwerking en het elkaar op de hoogte houden van het proces. Een afspraak geeft ook ruimte tot het nadenken over het proces of de materie. Zodat je de volgende keer goed beslagen ten ijs komt.

Ik wens jou een goede en prettige samenwerking toe!

Wil je meer weten over het systeem wat ik hanteer bij projectteams? Laat dan nu een reactie achter in het reactieveld hieronder en vergeet niet om je aan te melden voor het gratis e-boek!

Alvast hartelijk dank voor je reactie!

Met vriendelijke groet,

Bianca van Rooij

PS: Wil je deze blog delen in je netwerk, zodat ook andere aannemers hiervan kunnen leren? Je kan dit heel gemakkelijk doen door op onderstaande knoppen te klikken. Bedankt alvast!