Meten is weten!

Twee jaar geleden had ik het idee om de stedelijke baggerwerken te verduurzamen. Ik had een idee voor een ontwateringsmachine en had zelfs een provisorische tekening gemaakt. Met mijn idee in mijn hoofd en de tekening in de hand ben ik op zoek gegaan naar een samenwerkingspartner om dat idee te realiseren. Natuurlijk kreeg ik veel kritiek en vooral te horen dat het niet kon werken en dat het niet rendabel zou zijn.

Maar als ik ergens van overtuigd ben, komt de Brabander in mij naar boven, ‘wat ik mijn hoofd heb, heb ik niet in mijn kont’. Wat betekend dat niets of niemand mij ervan weerhoudt om het idee tot realiteit te brengen.

Na een jaar van vele gesprekken, beurzen bezoeken en internetonderzoek kwam ik bij Vogelsang bv te Dordrecht uit. Zij hadden een mestscheider ontwikkelt waarmee zij mest kunnen omzetten tot droge ligbedden voor vee. Ik dacht mest is gelijk aan baggerspecie en dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en Vogelsang een bezoek gebracht. Gelukkig was daar een managing director die wel van een uitdaging houdt en na het aanhoren van mijn idee was hij (net als ik) overtuigd van de slagingskans. Zij hadden al alle onderdelen benodigd voor de machine, het moet alleen op een bepaalde manier ‘aan elkaar geknoopt’ worden. Na maanden van overleg en doorspreken en uitdenken was afgelopen maart dan eindelijk de tijd voor de 1^e test. Ik maakt me vooral ‘zorgen’ over het zwevende stofgehalte in het retourwater en gelukkig kwam Vogelsang bv met de oplossing om er een filter op te zetten.

Meten is weten dus testen die hap! Eerst per onderdeel en daarna alles aan elkaar en de hele machine testen. Dat ging uiteraard niet zonder slag of stoot en binnen ene mum van tijd zat iedereen onder de bagger (gelukkig schone bagger!). Naast de lol die we samen hadden, hadden we ook gerichte resultaten uit het veld.

1^e testdag was op kleiige baggerspecie direct uit een baggerkipper (omdat het weilanddepot niet bereikbaar was voor de machine). Het betrof zo’n zware klei dat de bagger in een paar uurtjes in de bak al was ingeklonken voordat we konden testen. Alles sloeg direct dicht en vast en er kwam niets meer door de machine.

Wat is dan het resultaat/ conclusie van de deze test? Ten eerste dat kleiige baggerspecie meer verdund moet worden dan verwacht. En ten tweede en vooral belangrijkste conclusie: dat de machine in staat was deze opstopping/ tegenslag zelfstandig te verwerken door automatisch ‘terug te draaien’.

2^e testdag naar een watergang gegaan om de baggerspecie direct uit het watersysteem te halen en zo de werkelijkheid na te bootsen. Ook hier was alle hens aan dek nodig en uiteindelijk zelf maar de watergang in gegaan om de buis in de baggerspecie te houden. Het 1^e onderdeel (versnijden) werkte perfect en het laatste onderdeel (filtratie) deed ook zijn werk. Echter door de afstand watergang tot machine hadden we te weinig materie over om te ontwateren. Het kleine beetje wat eruit kwam zag er goed uit. En daarmee bedoel ik droog, geperst en met de vezels intact.

Conclusie 2^e testdag: versnijder dichter bij de bagger brengen om het vermogen van de machine te verhogen. Dus terug om de tekentafel en aanpassingen doorvoeren.

Daarnaast wachten we nog op de analyseresultaten van de bagger uit de watergang, retourwater na filtratie en droge stofgehalte van ontwaterde baggerspecie.

Eindconclusie: machine doet wat het moet doen en alle onderdelen aan elkaar werken goed samen. Nu compartimenteren, aanpassen, compact maken en nogmaals testen. Ik ben benieuwd naar jullie nieuwsgierigheid hiernaar. Wat wil je weten? Laat een reactie achter hieronder.